Benim büyüklükten sıkılıp kaçabileceğim bir çocukluğum yok. Afedersiniz var diyecektim kaçtığım bir çocukluğum var. Bu yüzdendir simama sinmiş yorgunluk. Belki tahammülsüzlüğüm bu yüzdendir. Çift ömür yaşamış gibi hissetmem bu yüzdendir.
Kim bilir ne güzeldir çocukken çocuk olmak.
Korkmamak. Ölüm bilmemek. Güvenmek. Güvende hissetmek.
Düştüğünde kaldıracak birinin olduğunu bilmek. Düşmekten korkmamak. Hata yapmak. Konuşmak sınırsızca. Anlamamak büyükleri çocukça konuşmak. Çok sevilmek ne güzeldir çocukken. Gözlerinin içiyle gülmek. Deli gibi ısrar etmek. Naza çekmek kendini. Kuşları kovalamak. Hayvanları sevmek köpeklere sarılmak. Öpülmek ne güzeldir kim bilir uyumadan önce. Uyutulmak.. Eğlenmek küçücük şeylerle. Küçücük şeylere sevinmek. Elinden tutulup okula götürülmek ne güzeldir kim bilir anneyle.
Işıklı evlerde kalmak gerek çocukken. Çizgifilm izlemek gerek. Dışlanmamak gerek hayattan. Gülen yüzler görmek gerek. Ben gülmeyi öğrendimse sonradan öğrendim ondandır çabuk unuturum. Gökyüzüne aidim aslında ama hiç uçmadım bilmiyorum. Nasıl uçulur öğretmediler. Ben yaşama aidim aslında ama hiç yaşamadım bilmiyorum. Nasıl yaşanır öğretmediler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder